Çeşme Arçelik Servisi

uzun bir süredir hangi kliniğe gidersem gideyim hazırladığım her hastam hcv (hepatit c virüsü) (+)'di. elbette yapmam gerekenleri yapıyordum ama insanda ister istemez ekstra bir stres oluyor. geçen seferki hastam hcv değildi, ben de şaşırdım. meğer hasta uyuzmuş, yok hakaret anlamında değil sarcoptes scabei hominis isimli paraziti taşıyormuş ve bana da demedi, ben de güzel güzel muayane ettim kendisini günlerce, defalarca. elimi de dezenfektanlıyordum her seferinde ama bir yerde atladığım birşey olmuş sanırım. sözün özü, uyuz oldum sözlük. ilaç aldım ama hala kaşınıp duruyorum, çok mutsuzum lan. lisede, en sevdiğim hocamın, matematik dersinde, sınav kağıdına, isim soyad yerine, lakabım olan "profesör oklitus" yazdım. 10 almam gerekirken, 8 aldım. laubaliliğim yüzünden, hocamla aram bir daha düzelmedi. Çeşme Arçelik Servisi finallere çalışmamak amacıyla ev temizliği yaptım az önce. enteresan bir deneyim-bence denemeyin. adam gibi oturun ders çalışın aga, hiç erkek işi değil... üç gün önce 10 lira verip 3,5 liralık çay fişi aldım. çaycı ceplerini karıştırıp bozuk para aramaya başladı. ben; "neyse önemli değil, sonra verirsin" diye artistlik taslarken 1,5 lira çıkarıp verdi. tam o sırada içeri başkaları girdi, diyaloğumuz yarım kaldı, kalan 5 lirayı da sonra verecek herhalde diye oradan ayrıldım. ama aradan bir gün geçti yok, iki gün geçti yok.. ulan yoksa adam 10 lirayı 5 lira mı sanmıştı diye düşünmekten üç gündür uyuyamıyorum amına koyim ya. ulan geçmişte eşşek yüküyle para kaybettim, yediğim kazığın haddi hesabı kalmadı, aylarca çalışıp faiz ödediğim, bir faturayı yatırmaya üşendiğim için üç kat fazla ödediğim oldu ama hiçbirinde kendimi bu kadar tuhaf hissetmemiştim. içimdeki çocuk bana "saaalak, saalak" diyor sanki. geceleri rüyama giriyor, "hikmet abi, ben geçen sana 10 lira vermiştim yeaa, ekikiki" derken osuruk gibi çıkıyor sesim, hikmet delleniyor benimle dalga geçiyor paramı vermiyor falan. allahım üç günde saçlarım beyazladı. maaşımı çektiğim gün hepsini yolda düşüreydim, kaybedeydim de de bu hallere düşmeyeydim. liseye giderken dolmuş şoföründen üstünü alamadığım 5 liranın acısı yıllar sonra daha yeni yeni hafiflerken bu şokla ne kadar yaşayabilirim bilmiyorum.